Toen Lars Tijssen die zaterdagochtend, eind april om 08.00 uur uit het raam keek, was hij ineens klaarwakker. Weg was de auto op de parkeerstrook, pal voor zijn huis. ,,Had ik ’m dan een dag eerder elders in de straat neergezet, denk je dan. Maar ik wist zeker dat ik de auto bij ons huis had geparkeerd.”